اختلال شخصیت دو قطبی چیست؟
در پاسخ به این سوال که اختصاص دو قطبی چیست، می‌توانیم بگوییم که اختلال دو قطبی (Bipolar Disorder) یک اختلال خلقی و وضعیت سلامت روان مادام‌العمر است که باعث تغییرات شدید در خلق‌وخو، سطوح انرژی و الگوهای فکری و رفتاری افراد می‌شود و می‌تواند توانایی‌های شخص در انجام کارهای روزمره را مختل کند.
علائم اختلال دو قطبی چیست؟
اختلال دو قطبی مراحل متفاوتی دارد که در هر مرحله، ممکن است با علائم مختلفی از افسردگی یا هیجان بیش از اندازه مواجه شوید. علائمی که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم در طول فازهای مختلف این بیماری بروز پیدا می‌کنند:
افسردگی
افرادی که اختلال دو قطبی دارند، معمولاً دچار بی‌خوابی، خستگی، مشکل در تمرکز و کاهش اشتها به غذا هستند و علائم افسردگی را به شکل روزانه احساس می‌کنند.
مشکلات خواب
افرادی که در شرایط شیداییِ اختلال دو قطبی قرار دارند، ممکن است چند روز را پشت سر هم نخوابند یا زمان بسیار کمی را برای خواب به خود اختصاص دهند.
تمرکز
یکی دیگر از مشکلات اختلال دو شخصیتی، مشکل در تمرکز و کار کردن است. عموماً بیماران نمی‌توانند کاری را به پایان برسانند یا با بلندپروازی، استرس و فاکتورهای دیگری مثل اختلال نقص دقت و توجه مواجه می‌شوند که تمرکزشان را از بین می‌برد.
تحریک‌پذیری عصبی
در چنین شرایطی، افراد با احساسات ناگهانی و بزرگ‌شده‌ای مواجه می‌شوند که خارج از کنترل‌شان است و بیش از پیش از خود حساسیت نشان می‌دهند.
اعتماد به نفس بالا
اعتماد به‌نفس بالا خوب است، اما برای اشخاصی که اختلال دو قطبی دارند، این موضوع می‌تواند شرایط خطرناکی مثل خودبزرگ‌بینی را به‌همراه داشته باشد و باعث بروز رفتارهای ناهنجاری شود.
نحوه تشخیص اختلال دو قطبی چیست؟
عموماً برای این‌که اختلال دو قطبی به‌خوبی تشخیص داده شود، باید یک دوره از شیدایی یا نیمه‌شیدایی را تجربه کرده باشید. سپس، پزشکان براساس سوابق گذشته‌تان، انجام آزمایشات و بررسی الگوهای رفتاری و راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، می‌تواند به این نتیجه برسد که آیا شما اختلال دو قطبی دارید یا نه.
درمان اختلال دو قطبی به چه شکلی است؟
روش‌های درمانی بسیار زیادی وجود دارد که می‌تواند به مدیریت علائم اختلال دو قطبی کمک کند؛ از روش‌های دارویی گرفته تا مشاوره و اقداماتی برای تغییر سبک زندگی. در ادامه به برخی از بهترین روش‌های درمانی اشاره می‌کنیم:
روان درمانی
روش‌های روان درمانی متفاوتی مثل درمان شناختی رفتاری وجود دارد که در آن، پزشک به شخص کمک می‌کند تا افکار غیر مفید خود را شناسایی کرده و الگوهای رفتاری ناخواسته خود را تغییر دهد.
ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی
یکی از روش‌های درمانی مؤثر در اختلال دو قطبی، ریتم درمانی است که روی تنظیم عادات روزانه مثل خواب، خوردن و ورزش تمرکز دارد و می‌تواند به کاهش فازهای رفتاری و علائم این بیماری منجر شود و سبک زندگی متعادل‌تری را برای بیمار ایجاد کند.
تغییر در سبک زندگی
برخی تغییرات در سبک زندگی، مثل داشتن یک رژیم غذایی متعادل، انجام ۱۵۰ دقیقه ورزش در هفته و مدیریت وزن، می‌تواند به کاهش علائم اختلال دو قطبی منجر شود. با این حال، این تغییرات به اندازه کافی برای مدیریت علائم کافی نیستند و باید در کنار سایر درمان‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.
داروهای اختلال دو قطبی چیست؟
برخی از داروهایی که بیماران دو قطبی مصرف می‌کنند شامل موارد زیر است:
- تثبیت‌کننده‌های خلق‌وخو مثل لیتیوم
- داروهای ضد روان‌پریشی مثل الانزاپین
- داروهای ضد افسردگی و روان‌پریشی مثل فلوکستین-الانزاپین
- داروهای ضد اضطراب مثل بنزودیازپین
البته توجه داشته باشید که تمامی داروهای ذکر شده تنها با توصیه پزشک، تجویز و مصرف می‌شود.
تفاوت اختلال شخصیت مرزی و بیماری دو قطبی چیست؟
افراد مبتلا به اختلال دو قطبی تمایل به تجربه شیدایی و افسردگی دارند، در حالی که افراد در اختلال شخصیت مرزی (BPD) درد عاطفی شدید و احساس پوچی، ناامیدی، خشم و تنهایی را تجربه می‌کنند و تغییرات خلقی‌شان اغلب کوتاه‌مدت است و بازه زمانی چند ساعته‌ای را شامل می‌شود.
تفاوت اسکیزوفرنی و بیماری دو قطبی چیست؟
علائم اختلال دو قطبی و اسکیزوفرنی در برخی موارد با یک‌دیگر همپوشانی دارند. با این حال، تفاوت اصلی میان این دو بیماری این است که اختلال دو قطبی در درجه اول باعث تغییرات خلقی شدید می‌شود، در حالی که اسکیزوفرنی هذیان و توهم را برای شخص به‌همراه دارد.
سخن پایانی
اختلال دو قطبی به‌عنوان یک بیماری مادام‌العمر شناخته می‌شود، اما معنی‌اش این نیست که زندگی شما را به‌طور کامل مختل کند. با وجود این‌که چالش‌هایی برای زندگی با این بیماری وجود دارد، پایبندی به برنامه درمانی، تمرین منظم و تکیه بر سیستم‌های پشتیبانی که از سوی پزشکان و درمانگرها برای شما در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند به حداقل رساندن علائم کمک کند.
جدا از این، اطرافیان نیز با گذراندن دوره‌های مختلف و کسب آموزشات لازم، می‌توانند دانش خوبی درباره این بیماری و نحوه مواجه با بیمار را داشته باشند.
مخاطب عزیز! این مطلب جنبه آموزشی و اطلاعات عمومی دارد. همچنین بر اساس علم روز دنیا نوشته شده است. با این حال اگر مشکل و یا بیماری جسمی دارید، برای اجرای آن فقط با پزشک متخصص مشورت کنید.
منابع:
بدون نظر! اولین نفر باشید