پسوریازیس: نگاهی به بیماری پوستی خاموش با تاثیرات عمیق

بیماری پسوریازیس

فهرست مطالب

بیماری پسوریازیس یا صدفک، یک بیماری پوستی خودایمنی است که باعث بروز التهابات و ایجاد پلاک‌های ضخیم و قرمز روی پوست می‌شود. این بیماری ناشی از اختلال در سیستم ایمنی بدن است و می‌تواند بر نقاط مختلف بدن تأثیر بگذارد. پسوریازیس می‌تواند به شکل‌های مختلف ظاهر شود و علاوه بر پوست، مفاصل را نیز درگیر کند.

در این مقاله از مجله سلامتی لیمومی قصد داریم با این بیماری، علل و روش‌های درمان آن بیشتر آشنا شویم تا با آگاهی  هر چه بیشتر، گام‌های مؤثری در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پسوریازیس برداریم.

سوالات متداول

آیا بیماری پسوریازیس واگیر دارد؟
خیر، پسوریازیس یک بیماری خودایمنی و غیرواگیر است. این بیماری به دلیل اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود که باعث تولید سریع‌تر از حد معمول سلول‌های پوستی می‌گردد. برخلاف عفونت‌های پوستی یا ویروسی، پسوریازیس از طریق تماس فیزیکی، استفاده از وسایل مشترک، یا ارتباط نزدیک قابل انتقال نیست. حتی تماس با ضایعات پوستی ناشی از پسوریازیس هیچ خطری برای انتقال بیماری به فرد دیگر ندارد.
آیا بیماری پسوریازیس قابل درمان است؟
پسوریازیس یک بیماری مزمن است که درمان قطعی برای آن وجود ندارد، اما می‌توان با مراقبت و درمان‌های مناسب علائم آن را به‌خوبی کنترل کرد. روش‌های درمان شامل استفاده از داروهای موضعی مانند کورتیکواستروئیدها، نوردرمانی و داروهای خوراکی یا تزریقی برای موارد شدیدتر است. علاوه بر این، تغییرات در سبک زندگی، مانند مدیریت استرس، رژیم غذایی سالم و اجتناب از مصرف الکل و سیگار، نقش مهمی در کنترل و کاهش دوره‌های تشدید بیماری دارند.
آیا بیماری پسوریازیس کشنده است؟
خیر، پسوریازیس به‌طور مستقیم کشنده نیست و معمولاً باعث مرگ نمی‌شود. با این حال، در موارد نادر و شدید مانند پسوریازیس اریترودرمیک، که می‌تواند تقریباً کل پوست بدن را تحت تأثیر قرار دهد، عوارض جدی از جمله عفونت‌ها و مشکلات قلبی‌عروقی ممکن است رخ دهد که نیاز به درمان فوری دارند.
آیا بیماری پسوریازیس ارثی است؟
بله، پسوریازیس دارای یک عامل ژنتیکی است و احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که اعضای خانواده آن‌ها مبتلا هستند، بیشتر است. اگر یکی از والدین مبتلا به پسوریازیس باشد، احتمال ابتلای فرزند به این بیماری حدود 10 درصد است و اگر هر دو والدین مبتلا باشند، این خطر تا 50 درصد افزایش می‌یابد. با این حال، وجود ژن‌های مرتبط با پسوریازیس به این معنا نیست که فرد حتماً به آن مبتلا خواهد شد.

بیماری پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی پوستی است که باعث رشد سریع سلول‌های پوست می‌شود و منجر به تشکیل لکه‌های قرمز، پوسته‌پوسته و خشک روی سطح پوست می‌گردد. این بیماری اغلب به شکل پلاک‌های ضخیم و فلس‌دار ظاهر می‌شود و معمولاً نواحی مانند زانوها، آرنج‌ها، کف سر و پایین کمر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بیماری پسوریازیس

انواع بیماری پسوریازیس کدامند؟

پسوریازیس یک اختلال خودایمنی است که باعث رشد سریع سلول‌های پوستی و ایجاد پوسته‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود. انواع مختلف این بیماری با ویژگی‌ها و علائم متفاوتی همراه هستند که در ادامه به معرفی آنها پرداخته شده است.

پسوریازیس پلاکی

شایع‌ترین نوع پسوریازیس است که با لکه‌های قرمز و پوسته‌پوسته سفید روی پوست، معمولاً در آرنج‌ها، زانوها و پوست سر مشخص می‌شود. این لکه‌ها ممکن است خارش‌دار و گاهی دردناک باشند.

پسوریازیس نقطه‌ای

این نوع معمولاً در سنین جوانی شروع می‌شود و با لکه‌های کوچک، قرمز و شبیه به قطرات آب روی پوست بروز می‌کند. اغلب پس از عفونت‌های گلو استرپتوکوکی رخ می‌دهد.

پسوریازیس معکوس

در این نوع، لکه‌های قرمز و براق در نواحی مرطوب بدن مانند زیر بغل و کشاله ران ظاهر می‌شود. این لکه‌ها معمولاً بدون پوسته‌پوسته شدن هستند.

بیماری پسوریازیس

پسوریازیس پوست سر

پوست سر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با قرمزی، خشکی، و پوسته‌پوسته شدن همراه است. این نوع می‌تواند به دیگر نواحی پوست نیز گسترش یابد.

پسوریازیس اریترودرمیک

نوعی شدید و نادر از پسوریازیس است که موجب التهاب و پوسته‌پوسته شدن وسیع در بخش‌های گسترده‌ای از بدن می‌شود. این نوع ممکن است با خارش و درد شدید همراه باشد و نیاز به درمان فوری دارد.

علت ایجاد بیماری پسوریازیس چیست؟

· ژنتیک: افرادی که سابقه خانوادگی پسوریازیس دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

· اختلالات سیستم ایمنی: پسوریازیس نتیجه یک واکنش خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های پوستی حمله می‌کند.

· عفونت‌ها: عفونت‌های ویروسی و باکتریایی، به‌ویژه عفونت‌های استرپتوکوکی، می‌توانند باعث فعال شدن پسوریازیس شوند.

· استرس: این مشکل می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و علائم پسوریازیس را تشدید کند.

· آسیب به پوست: آسیب‌هایی مانند بریدگی، آفتاب‌سوختگی یا واکنش به واکسن‌ها ممکن است باعث شروع یا تشدید علائم پسوریازیس شوند.

· داروها: برخی داروها مانند لیتیوم و داروهای ضدفشار خون می‌توانند باعث تشدید علائم پسوریازیس شوند.

· عوامل محیطی: تغییرات در آب و هوا، سرما و خشکی هوا می‌تواند وضعیت بیماری را بدتر کند.    

· سیگار کشیدن و مصرف الکل: این عوامل می‌توانند باعث تشدید علائم بیماری و طولانی‌تر شدن دوره‌های تشدید شوند.

 

بیماری پسوریازیس

نشانه‌های بیماری پسوریازیس چیست؟

نشانه‌های بیماری پسوریازیس عبارتند از:

  • لکه‌های قرمز و پوسته‌پوسته: برجسته‌ترین علامت پسوریازیس، لکه‌های قرمز با پوسته‌های نقره‌ای یا سفید است که اغلب روی آرنج، زانو، و پوست سر ظاهر می‌شود.
  • خشکی و ترک‌خوردگی پوست: پوست ممکن است خشک و ترک‌خورده شود و گاهی خونریزی خفیف داشته باشد.
  • خارش و سوزش:  بسیاری از بیماران احساس خارش، سوزش و حتی درد در نواحی آسیب‌دیده را گزارش می‌کنند.
  • ناخن‌های ضخیم و تغییر رنگ‌داده: پسوریازیس می‌تواند ناخن‌ها را تحت تأثیر قرار داده و باعث ضخیم‌شدن، تغییر رنگ یا ایجاد گودی‌های کوچک روی ناخن‌ها شود.
  • تورم و سفتی مفاصل :  برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس، به آرتریت پسوریاتیک دچار می‌شوند که باعث تورم و درد مفاصل می‌شود.

چه دلایلی بیماری پسوریازیس را تشدید می‌کند؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن است که برخی عوامل می‌توانند علائم آن را تشدید کنند. آگاهی از این عوامل می‌تواند به کنترل بهتر بیماری و کاهش دوره‌های تشدید کمک کند.

استرس

 یکی از عوامل اصلی تشدید پسوریازیس استرس است. تنش‌های روانی می‌توانند سیستم ایمنی را تحریک کنند و باعث شعله‌ور شدن علائم شوند.

عفونت‌ها

عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، به‌ویژه عفونت‌های استرپتوکوکی، می‌توانند علائم پسوریازیس را بدتر کنند. این عفونت‌ها باعث فعال شدن پاسخ ایمنی بدن می‌شوند.

آسیب به پوست

آسیب‌هایی مانند بریدگی، خراشیدگی یا آفتاب‌سوختگی می‌تواند باعث بروز یا تشدید لکه‌های پسوریازیس شود. این پدیده به “پدیده کوبنر” معروف است.

داروها

برخی داروها مانند لیتیوم، بتابلوکرها و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می‌توانند پسوریازیس را تشدید کنند. این داروها با تغییر در سیستم ایمنی، علائم را بدتر می‌کنند.

سیگار و مصرف الکل

این کارها می‌تواند باعث بدتر شدن علائم پسوریازیس شود. این عوامل می‌توانند التهاب را افزایش دهند و به تشدید بیماری منجر شوند.

تغییرات آب و هوا

سرما و خشکی هوا می‌توانند پوست را خشک کرده و علائم پسوریازیس را بدتر کنند. در مقابل، هوای مرطوب و گرم ممکن است به بهبود علائم کمک کند.

راه‌های درمان بیماری پسوریازیس چیست؟

راه‌های مختلفی برای درمان بیماری پسوریازیس وجود دارد. این روش‌ها شامل درمان‌های موضعی، نوردرمانی و داروهای خوراکی یا تزریقی است که بر کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار تمرکز دارند.

بیماری پسوریازیس

درمان‌های موضعی

استفاده از کرم‌ها و پمادهای حاوی کورتیکواستروئیدها و ویتامین D می‌تواند به کاهش التهاب و پوسته‌پوسته شدن پوست کمک کند. این درمان‌ها اغلب برای موارد خفیف تا متوسط استفاده می‌شوند.

نوردرمانی

نور درمانی یا فتوتراپی شامل قرار گرفتن پوست در معرض اشعه ماوراءبنفش تحت نظارت پزشک است. این روش می‌تواند رشد سلول‌های پوستی را کند کرده و التهاب را کاهش دهد.

داروهای خوراکی یا تزریقی

در موارد شدید، داروهایی مانند متوترکسات، سیکلوسپورین یا بیولوژیک‌ها استفاده می‌شود. این داروها سیستم ایمنی را تعدیل کرده و می‌توانند علائم را به‌طور قابل‌توجهی کاهش دهند.

تغییرات در سبک زندگی

تغییرات در رژیم غذایی، کاهش مصرف الکل و ترک سیگار می‌تواند به کنترل علائم پسوریازیس کمک کند. مدیریت استرس و حفظ رطوبت پوست نیز از عوامل مهم در کاهش تشدید بیماری است.

درمان‌های مکمل و جایگزین

برخی بیماران از روش‌های مکمل مانند طب سوزنی، ماساژ و استفاده از روغن‌های طبیعی برای کاهش علائم استفاده می‌کنند. این روش‌ها ممکن است به کاهش استرس و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.

پسوریازیس چه عوارضی دارد؟

  • آرتریت پسوریاتیک: تورم و درد مفاصل که می‌تواند منجر به آسیب دائمی مفاصل شود.
  • عفونت‌های پوستی: به دلیل ترک‌خوردگی و آسیب به پوست، خطر ابتلا به عفونت‌های پوستی افزایش می‌یابد.
  • افسردگی و اضطراب: تاثیرات روانی ناشی از ظاهر پوست و مشکلات اجتماعی ممکن است باعث بروز افسردگی و اضطراب شود.
  • بیماری‌های قلبی‌عروقی: افراد مبتلا به پسوریازیس در معرض خطر بالاتر برای بیماری‌های قلبی‌عروقی هستند.
  • دیابت نوع 2: افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 به‌ویژه در بیماران با پسوریازیس شدید دیده می‌شود.
  • سندروم متابولیک: ترکیبی از مشکلاتی مانند فشار خون بالا، چاقی و قند خون بالا که در بیماران پسوریازیس شایع‌تر است.
  • کاهش کیفیت زندگی: مشکلات جسمی و روانی ناشی از این بیماری می‌تواند به کاهش کیفیت کلی زندگی بیمار منجر شود.

بیماری پسوریازیس

چه موقع برای پسوریازیس به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورتی که علائم پسوریازیس مانند لکه‌های قرمز، پوسته‌پوسته شدن شدید، یا خارش و سوزش پوست به‌طور مداوم ادامه دارد یا بدتر می‌شود، باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین، اگر پسوریازیس منجر به تورم و درد مفاصل شده یا در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کرده است، مراجعه به متخصص ضروری است.

افرادی که به دلیل این بیماری دچار مشکلات روحی مانند افسردگی یا اضطراب شده‌اند نیز باید برای دریافت مشاوره و درمان مناسب با پزشک مشورت کنند.

چه غذاهایی برای پسوریازیس مفید است؟

رعایت یک رژیم غذایی متعادل و سالم با پرهیز از غذاهای فرآوری‌شده، قندهای افزوده و چربی‌های ناسالم، می‌تواند در کاهش علائم پسوریازیس موثر باشد و به بهبود کلی سلامت بدن کمک کند.

  • ماهی‌های چرب (مثل سالمون و ماهی تُن): سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 هستند که می‌توانند التهاب را کاهش دهند.
  • سبزیجات برگ سبز: مانند اسفناج و کلم که دارای آنتی‌اکسیدان‌ها و مواد ضدالتهابی هستند.
  • میوه‌های غنی از آنتی‌اکسیدان (مانند توت‌ها): میوه‌های حاوی آنتی‌اکسیدان به کاهش التهاب و محافظت از پوست کمک می‌کنند.
  • آجیل و دانه‌ها: منابع خوبی از چربی‌های سالم و مواد مغذی برای بهبود سلامت پوست و کاهش التهاب هستند.
  • روغن زیتون: حاوی چربی‌های سالم است که می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
  • غلات کامل (مانند جو دوسر و برنج قهوه‌ای): به کاهش التهاب و حفظ سطح قند خون ثابت کمک می‌کنند.

رژیم مخصوص دیابت لیمومی

بدون استپ وزنی

بدون گرسنگی

هماهنگ با داروهای مصرفی

متناسب با مزاج

مناسب محل کار

هماهنگ با ژنتیک

نتیجه گیری

پسوریازیس یک بیماری مزمن است که اگرچه درمان قطعی ندارد، اما با مدیریت صحیح و پیگیری درمان‌های مناسب می‌توان آن را کنترل کرد و از شعله‌ور شدن علائم جلوگیری کرد. آگاهی از عوامل تشدیدکننده مانند استرس، عفونت‌ها و آسیب به پوست، به همراه داشتن یک سبک زندگی سالم، نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا دارد. با توجه به اینکه این بیماری تأثیرات جسمی و روانی قابل‌توجهی دارد، حمایت روحی و روانی از بیماران نیز بسیار مهم است. در نهایت، داشتن برنامه درمانی منظم و همکاری مستمر با پزشک، می‌تواند به کنترل بهتر بیماری و کاهش عوارض آن کمک کند.

مخاطب عزیز! این مطلب جنبه آموزشی و اطلاعات عمومی دارد. همچنین بر اساس علم روز دنیا نوشته شده است. با این حال اگر مشکل و یا بیماری جسمی دارید، برای اجرای آن فقط با پزشک متخصص مشورت کنید.

Mayoclinic

American Academy of Dermatology

National Psoriasis Foundation

webmd

این مقاله را برای دوستان خود ارسال کنید

بدون نظر! اولین نفر باشید

دیدگاه خود را بنویسید

دیدگاه شما پس از تایید سردبیر منتشر می‌شود.

مطالب مرتبط

پربازدیدترین مطالب